De tijd in Tianjin + Beijing
Blijf op de hoogte en volg Carlijn
16 Juli 2014 | China, Tianjin
Voordat ik naar Gansu vertrek, is het tijd om te vertellen wat ik allemaal heb meegemaakt. Gansu is heel arm dus ik betwijfel of ik daar internet heb.
Op 4 juli ben ik om 5.15 opgestaan om met Joyce en Melek + hun gastgezin naar Beijing te gaan. Mijn homestay moeder heeft me naar het station gebracht. Ze kan geen Engels, dus dat was een hele uitdaging! De meeste tijd hebben we hand in hand gelopen haha. In Beijing zijn we naar Happy Valley geweest, een pretpark. Het was zo druk en heet, soms hebben we wel 2 uur in de rij gestaan. Maar de achtbanen waren leuk! Veel mensen wilden met ons op de foto, omdat we er toch anders uitzien dan de rest. Na het pretpark zijn we met de oom van Amy (homestay Joyce) gaan eten in Beijing. Ik heb daar eend + eendenhuid + bamboe gegeten en het was opzich best lekker! Daarna zijn we nog met de familie naar het park gegaan, waar we hebben meegedanst met mensen op straat. Omdat mijn host family een familielied is verloren, heb ik ergens anders geslapen. Zonder spullen, niks!
Op 5 juli ging de wekker weer om 04.30. Het bed was zo hard net een plank! We zijn weer naar Beijing gegaan waar we nog een paar mensen van de groep hebben ontmoet. Ze komen uit Maleisie, Marokko en Polen. Eerst zijn we naar de ‘Forbidden City geweest’. Heel erg druk en wederom erg warm. Veel mensen wilden weer met ons op de foto, vooral toen we voor de grap traditionele kleding hadden aangetrokken. Wel 30 mensen wilden tegelijk een foto nemen. We hebben de bus genomen naar ons hotel, wat misselijkmaken was: optrekken – stoppen – optrekken – stoppen. De chauffeuse stapte zelfs een keer uit midden op straat om ruzie te staan maken. Ik zou eigenlijk naar huis gaan, maar ze hadden al een extra kamer geboekt, dus dat was eer een nacht zonder spullen. Toen zijn we naar de dierentuin gezien om panda’s te spotten. De volgende dag stond de Chinese Muur op het programma. Toen we de trein namen was het duwen, trekken en rennen zo hard als je kon naar de juiste trein. Er worden namelijk meer kaartjes verkocht dan dat er in de trein passen! Bij de Chinese muur waren wij aan de kant waar niemand was. Soms waren we de enige! Het was zo stijl, soms wel bijna 90 graden! Ik hoorde dat er elke 9 mm iemand dood is gegaan bij het maken van de muur.
Op 8 juli moest ik mee naar het werk van ‘mijn’ moeder. Ze werkt op een kinderdagverblijf. Ik ben langs een paar klassen geweest, waar ik weer alleen maar complimentjes kreeg. Soms pakten ze mn arm en moest ik diep in hun ogen staren, omdat ze mijn ogen wilden zien. Aan het einde van de dag was het tij voor karaoke! We hadden een VIP kamer, echt super leuk!
Op 11 juli zijn we naar Tianjin Eye geweest (hetzelfde als in Londen). Ik heb gevraagd hoe het zit met de regel over kinderen krijgen. Het is blijkbaar zo dat als je geen broer of zus hebt, je 2 kinderen mag krijgen. Heb je die wel, dan maar één. De ouders hadden een kaart voor mij getekend, heel schattig. Zodat ik de weg terug zou vinden.
Op 12 juli ben ik met mijn familie naar de ‘Old City’ geweest. Maar eerst heb ik ‘hotpot’ gegeten. Er staat dan een pan met kokend water in het midden van de tafel en dan gooi je jouw eten erin. Een beetje zoals gourmetten, maar dan anders ;). De oom van Minnie heeft een winkeltje bij de Old Street, ik heb heel veel dingetjes gratis gekregen, te veel. Ik heb daar op een soort dwarsfluit gespeeld, super grappig. Toen zijn wij (de studenten/reizigers) nog even de stad in gegaan. Toen ik terug kwam met de metro, moest ik binnen in het station wachten (orders van mijn familie). Maar de metro sluit hier om 10.30 en dat was het al bijna. Dus de 4 officiers dachten dat ik verdwaald was en stonden met zijn vieren voor me mij aan te staren. De hekken van het station waren al dichtgedaan haha. Bijna opgesloten in de metro!
Het is nu 16 juli, ik heb net afscheid genomen van mijn familie. Minnie moest huilen, nadat ze het cadeautje zag en het briefje had gelezen dat ik voor haar had geschreven. Nu ga ik al mijn spulletjes pakken en dan met de trein naar Gansu!
Op 4 juli ben ik om 5.15 opgestaan om met Joyce en Melek + hun gastgezin naar Beijing te gaan. Mijn homestay moeder heeft me naar het station gebracht. Ze kan geen Engels, dus dat was een hele uitdaging! De meeste tijd hebben we hand in hand gelopen haha. In Beijing zijn we naar Happy Valley geweest, een pretpark. Het was zo druk en heet, soms hebben we wel 2 uur in de rij gestaan. Maar de achtbanen waren leuk! Veel mensen wilden met ons op de foto, omdat we er toch anders uitzien dan de rest. Na het pretpark zijn we met de oom van Amy (homestay Joyce) gaan eten in Beijing. Ik heb daar eend + eendenhuid + bamboe gegeten en het was opzich best lekker! Daarna zijn we nog met de familie naar het park gegaan, waar we hebben meegedanst met mensen op straat. Omdat mijn host family een familielied is verloren, heb ik ergens anders geslapen. Zonder spullen, niks!
Op 5 juli ging de wekker weer om 04.30. Het bed was zo hard net een plank! We zijn weer naar Beijing gegaan waar we nog een paar mensen van de groep hebben ontmoet. Ze komen uit Maleisie, Marokko en Polen. Eerst zijn we naar de ‘Forbidden City geweest’. Heel erg druk en wederom erg warm. Veel mensen wilden weer met ons op de foto, vooral toen we voor de grap traditionele kleding hadden aangetrokken. Wel 30 mensen wilden tegelijk een foto nemen. We hebben de bus genomen naar ons hotel, wat misselijkmaken was: optrekken – stoppen – optrekken – stoppen. De chauffeuse stapte zelfs een keer uit midden op straat om ruzie te staan maken. Ik zou eigenlijk naar huis gaan, maar ze hadden al een extra kamer geboekt, dus dat was eer een nacht zonder spullen. Toen zijn we naar de dierentuin gezien om panda’s te spotten. De volgende dag stond de Chinese Muur op het programma. Toen we de trein namen was het duwen, trekken en rennen zo hard als je kon naar de juiste trein. Er worden namelijk meer kaartjes verkocht dan dat er in de trein passen! Bij de Chinese muur waren wij aan de kant waar niemand was. Soms waren we de enige! Het was zo stijl, soms wel bijna 90 graden! Ik hoorde dat er elke 9 mm iemand dood is gegaan bij het maken van de muur.
Op 8 juli moest ik mee naar het werk van ‘mijn’ moeder. Ze werkt op een kinderdagverblijf. Ik ben langs een paar klassen geweest, waar ik weer alleen maar complimentjes kreeg. Soms pakten ze mn arm en moest ik diep in hun ogen staren, omdat ze mijn ogen wilden zien. Aan het einde van de dag was het tij voor karaoke! We hadden een VIP kamer, echt super leuk!
Op 11 juli zijn we naar Tianjin Eye geweest (hetzelfde als in Londen). Ik heb gevraagd hoe het zit met de regel over kinderen krijgen. Het is blijkbaar zo dat als je geen broer of zus hebt, je 2 kinderen mag krijgen. Heb je die wel, dan maar één. De ouders hadden een kaart voor mij getekend, heel schattig. Zodat ik de weg terug zou vinden.
Op 12 juli ben ik met mijn familie naar de ‘Old City’ geweest. Maar eerst heb ik ‘hotpot’ gegeten. Er staat dan een pan met kokend water in het midden van de tafel en dan gooi je jouw eten erin. Een beetje zoals gourmetten, maar dan anders ;). De oom van Minnie heeft een winkeltje bij de Old Street, ik heb heel veel dingetjes gratis gekregen, te veel. Ik heb daar op een soort dwarsfluit gespeeld, super grappig. Toen zijn wij (de studenten/reizigers) nog even de stad in gegaan. Toen ik terug kwam met de metro, moest ik binnen in het station wachten (orders van mijn familie). Maar de metro sluit hier om 10.30 en dat was het al bijna. Dus de 4 officiers dachten dat ik verdwaald was en stonden met zijn vieren voor me mij aan te staren. De hekken van het station waren al dichtgedaan haha. Bijna opgesloten in de metro!
Het is nu 16 juli, ik heb net afscheid genomen van mijn familie. Minnie moest huilen, nadat ze het cadeautje zag en het briefje had gelezen dat ik voor haar had geschreven. Nu ga ik al mijn spulletjes pakken en dan met de trein naar Gansu!
-
16 Juli 2014 - 09:02
Yvonne:
Hoi carlijn
Wat leuk je verslag, je hebt veel meer meegemaakt dan dat je vertelde. Knap hoor. Veel succes met het lesgeven en ik mis je. Mama xxx -
16 Juli 2014 - 12:51
Arien:
Hoi Carlijn, wat een reis! Zo maak je nog eens wat mee. Ik neem m'n petje voor je af. Fijn dat je het naar je zin hebt. Oma is ook heel benieuwd hoe het met je gaat. Elke keer vraagt ze naar je. Ik zal ze je verslag laten lezen. Goede reis weer verder. Heel veel groetjes van ons allemaal en geniet nog van de rest van je reis. Liefs, Arien -
16 Juli 2014 - 18:35
Thed:
Hi Carlijn,
Wat een belevenissen!! Vooral dat gedoe in de Metro. Gelukkig niet in een kantoor van die officiers beland! Wat leuk, dat cadeautje en briefje voor je gastmoeder!
Ik hoop dat je nog veel mooie dingen zult meemaken. Wat zul je veel te vertellen hebben als je weer thuis bent! Succes met het lesgeven. Ben benieuwd naar je volgende relaas!!
Groetjes,
Papa -
16 Juli 2014 - 20:39
Milou:
Gaaf! -
16 Juli 2014 - 20:52
Wim:
Wat een tijden om op te staan zeg! Gelukkig ben je een ochtend mens ...... Hahaha.
Leuk hè dat alles wat hier zo gewoon is ergens anders weer een heel avontuur is. Maar het gaat je goed af zo te lezen.
Geniet er van en je verslagen worden heel veel gelezen dus als je weer eens even tijd en internet hebt dan ben ik benieuwd naar je volgende verhaal (of foto)!! -
20 Juli 2014 - 20:44
Opa En Oma Martijn:
We hebben je reisverslagen gelezen. Interessant en wat maak je veel mee. We hebben begrepen dat het eten even wennen is hè?! We zijn toch ook wel weer blij als je weer terug bent in Nederland. Heb je nu ook weer een nieuw fijn gastgezin?
Heel veel groeten van opa en oma! -
23 Juli 2014 - 12:57
Yvonne Dupont HSB:
Ha Carlijn,
Wat een avonturen allemaal. Top hoor en leuk om te lezen. Geniet van alle ervaringen.
Groetjes Yvonne. -
23 Juli 2014 - 17:03
Inge, Vera, Monique En Hans:
Hé Carlijn!
Heel leuk om je reisverslagen te lezen. Je maakt daar echt van alles mee hè! En knap dat je dat eten gewoon hebt opgegeten haha. Nog heel erg veel plezier daar en hopelijk schrijf je nog een keer een verslag:)
Groetjes Inge, Vera, Monique en Hans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
